Spaargraag en Nietsnut gaan scheiden
Marjan Spaargraag dacht 7 jaar geleden een energieke vent te trouwen. Maar Kees Nietsnut deed zijn naam volledig eer aan. Wat Marjan betreft, is het genoeg geweest. Ze wil scheiden van Kees. Kees vindt dat deze echtscheiding betekent, dat ze ieder de helft van de waarde van de goederen moeten krijgen. Er is sprake van een huwelijk in gemeenschap van goederen. Marjan is ten einde raad.
Als mensen getrouwd zijn zonder voorafgaand aan hun huwelijk huwelijkse voorwaarden te maken, dan zijn zij in een gemeenschap van goederen gehuwd. Tot 1 januari 2012 noemden we dat een algehele gemeenschap van goederen. Vanaf 1 januari 2012 spreken we van een wettelijke gemeenschap van goederen. De verschillen worden hier niet verder uitgewerkt. In dit artikel gaan we nader in op een veel voorkomende situatie. Namelijk de situatie dat lang niet in alle gevallen zomaar alles door de helft gedeeld moet worden.
Gemeenschap van goederen en de verdeling ervan
De Marjan en Kees uit ons voorbeeld hebben een koopwoning met een waarde van €. 280.000. Op deze woning rust een hypotheek van €. 240.000. Ook is er een spaarhypotheekpolis. Deze is €. 10.000 waard. De auto is nog €. 8.000 waard. Deze is 3 jaar geleden gekocht, toen Marjan een erfenis kreeg. Bij die erfenis is bepaald dat deze niet mag vallen in een gemeenschap van goederen waarin zij getrouwd is en dat ook de opbrengsten van die erfenis daar niet in mogen vallen. Na het betalen van erfbelasting hield Marjan €. 15.000 over. Daarvan heeft zij €. 5.000 meebetaald aan de nieuwe auto. De auto kostte €. 12.000. Omdat de inruilauto nog €. 4.000 waard was, hoefden ze nog maar €. 3.000 van de spaarrekening af te halen om de nieuwe auto te kunnen kopen.
Op dit moment staat er €. 20.000 op de spaarrekening op naam van Marjan. De gezamenlijke spaarrekening staat sinds de koop van de auto op nul. De waarde van de inboedel wordt geschat op €. 6.000.
Kees heeft alles bij elkaar opgeteld en komt aan een totale waarde van €. 84.000. Hij stelt voor dat hij de auto krijgt en dat ze de inboedel eerlijk verdelen. Als de woning dan is verkocht, dan wil hij €. 31.000 aan geld ontvangen. Want zo redeneert hij, als de totale waarde €. 84.000 is, dan heeft ieder recht op de helft daarvan. Hij ontvangt de helft van de inboedel ter waarde van €. 3.000 plus een auto met een waarde van €. 8.000. Dan resteert er voor hem €. 31.000.
Vorderingen op de huwelijksgemeenschap
Marjan is nog steeds ten einde raad en vraagt ons om advies. Uit de gesprekken blijkt dat Marjan en Kees ongeveer evenveel verdienden. Bijzonder aan deze situatie is dat Kees de helft van de hypotheekrente betaalde en verder eigenlijk niets betaalde van de kosten van de gemeenschappelijke huishouding. Dat kon ook niet zei Kees, want anders kon hij zijn grote liefhebberij niet bekostigen namelijk ….. pokeren. Kees pokert overal. Op het internet, in de kroeg en in het casino. Marjan heeft altijd gedacht, dat als ze eenmaal getrouwd waren, dat hij dan wel zijn wilde haren kwijt zou raken. Maar tevergeefs.
Als er aantoonbaar sprake is van het benadelen van de huwelijksgemeenschap, heeft Marjan uiteindelijk een vordering op Kees. Bovendien heeft Marjan een vordering van €. 5.000 op de huwelijksgemeenschap. Zij heeft namelijk €. 5.000 van haar eigen geld (verkregen via de erfenis) meebetaalt aan de auto die aan de gemeenschap toebehoort. Dus moet deze huwelijksgemeenschap dat bedrag aan haar terugbetalen. Ook al is in dit geval de auto, waarvoor het geld gebruikt is, minder waard geworden.
Uitsluitingsclausule
Tot slot kunnen we nog vaststellen dat het saldo van de spaarrekening voor de helft van Marjan zelf is, want dat geld was afkomstig uit haar erfenis. De rente laten we hier voor het gemak buiten beschouwing. In ieder geval is de waarde van de huwelijksgemeenschap geen €. 84.000 maar €. 69.000. Want €. 15.000 is privé geld van Marjan. Dan is er nog de vordering op Kees, omdat hij onvoldoende heeft bijgedragen aan de kosten van de huishouding. Dit wordt de fourneerplicht genoemd. Dat is in de praktijk best een uitzoekerij. Door een goede benaderingsberekening te maken, moet het lukken om het bedrag waar het om gaat aannemelijk te maken.
Financieel Echtscheidingsadviseur
Onze rol en kwaliteit als financieel echtscheidingsadviseur bestaat uit de analyse van dit soort verdelingsvraagstukken en verrekeningsvraagstukken. Wij maken dit soort analyses vooral omdat het heel veel uren werk scheelt bij de advocaat of mediator als dit al door ons is uitgezocht. Daarom verrichten wij ook opdrachten voor advocaten en mediators om dit voor ze uit te zoeken.
Deel dit artikel met anderen